Najważniejszym sekretem dobroci ciasta strudlowego jest jego rozciągliwość. Z tego więc powodu należy unikać dodawania do takiego ciasta masła, śmietany, czy mleka.
Najlepiej zagnieść ciasto z jednego jaja, odrobiny soli, letniej wody i mąki. Ciasto powinno być wolne.
Gdy ciasto to dobrze wyrobione, trzeba je wyjąć na stolnicę i wybijać go tak długo, aż zaczną się pokazywać pęcherzyki.
Następnie stawiamy go w ciepłem miejscu, nakrywamy garnkiem i pozostawiamy tak na 20 minut.
W międzyczasie przygotowujemy miejsce na dużym stole, na środku którego kładziemy talerz do góry dnem, poczem stół nakrywamy obrusem, posypujemy lekko mąką i zaczynamy ciasto na nim wyciągać palcami.
Najwygodniej wyciągać je w dwie osoby. Trzeba, by było cienkie jak papier, prawie przezroczyste. Bardzo trudno jest wyciągnąć ciasto strudlowe bez porwania go w kilku miejscach. Ale tem nie należy się zrażać.
Gdy ciasto wyciągnięte, należy je pozostawić na stole na okres 20—30 minut, aby dobrze przeschło.
Przed nakładaniem jabłek, czy też innego nadzienia należy ciasto skropić roztopionem masłem, a zwijać je po nałożeniu farszu, podnosząc ciasto razem z obrusem, gdyż inaczej pokruszy się i połamie.
Rondel, w którym pieczemy strudel powinien być grubo posmarowany masłem i posypany tartą bułeczką.
Wkładając strudel do rondla zwijamy go w kształt ślimaka, po wierzchu pokrapiamy roztopionem masłem i wstawiamy do gorącego pieca na 50—60 minut
Ciasto strudlowe – przepis pochodzi z książki „Jak gotować dobrze smacznie i tanio”, rok wydania: 1935.